علت قیام 19 بهمن 1330 این بود که بیش از یک سده خاندان علم و عوامل آن برسیستان حکومت می کردند و با اقدامات ضد بشری و اعمال سیاستهای استعماری خود آنجا را به نیستی کشاندند به طوری که امیر حسین خزیمه علم فرزند حسام الدوله و داماد شوکت الملک که وکیل دوره شانزدهم مجلس شورای ملی بود در سال 1330 شمسی خود را برای دوره هفدهم مجلس نیز کاندید کرد .

اما مردم سیستان آیت الله شریفی را که در نزد مردم از احترام خاصی برخوردار بود برای نمایندگی کاندید کردند فرماندار ، بازرس قضایی و شورای شهر اعتراض مردم رادر خصوص تشکیل شورای شهرستان و مشورت در مسایل انتخابات وارد نمی دانند ونه تنها رعایت بی طرفی ننموده بلکه تصمیم می گیرند انتخابات را به سود امیر حسین خان خزیمه به پایان برسانند مردم که از مسئولان حکومتی ناامید می شوند تلگراف 15000کلمه ای به مرکز ارسال می نمایند وزارت کشور به درخواست مردم ترتیب اثر نمی دهد . سرانجام مردم سیستان صبر و شکیبایی خود را از دست می دهند و قیام می کنند .صبح روز 19 بهمن 1330 بیش از 10000 نفر در خیابان ها اجتماع می کنند در این هنگام درگیریهای سختی به وجود می آید . سروان ادبایی از فرماندار اجازه تیراندازی به مردم را گرفته و ابتدا به سینه کدخدای کرباسک تیر می اندازد و او را می کشد سپس به مردم تیراندازی و در این درگیریهای خونین دوازده نفر کشته و بیش از سی نفر زخمی می شوند  اما نکته قابل توجه اقدام شجاعانه سرباز قهرمان و مظلوم گلزار مرادقلی فرزند غلامعلی ذوالفقار   است که باعث شهادت وی درون پادگان و قبل از اعزام نیروها به داخل شهر می شود .

شهید قهرمان گلزار مرادقلی در سن بیست سالگی به خدمت سربازی ارتش در می آید با اوجگیری اعتراضات مردم در 19 بهمن سال 1330 فرمانده پادگان ارتش در زابل بنام سرهنگ مکری به نیروهایش آماده باش داده و طی سخنرانی به آنها اعلام می کند شما به مآموریت داخل شهر می روید ،به هیچ کس رحم نکرده به طرف آشوبگران تیراندازی نمائید .اینجاست که شهید از خود غیرت ، مردانگی و شجاعت نشان می دهد از داخل گروهان بلند شده و به نشانه اعتراض با صدای بلند و رسا می گوید سرهنگ مکری من به تو اجازه نمی دهم مردم ما را قتل عام کنی اسلحه اش را مسلح نموده و به طرف فرمانده پادگان تیر اندازی می کند که به وی اصابت ننموده در نتیجه اطرافیان سرهنگ مکری به طرف گلزار تیراندازی و منجر به شهادت این سرباز دلاور و رشید می شوند یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.